De tonnara van Favignana

Als je met de ferryboot aankomt op het eiland Favignana, zie je rechts een imposante fabriek staan met 3 schoorstenen.  De 3 torens staan symbool voor Favignana. Deze oude fabriek voor de tonijnvangst en verwerking van tonijn, wordt tonnara genoemd. Er staan er veel op Sicilië, maar deze tonnara is werkelijk uniek en één van de grootste van heel het middellands zeegebied. De fabriek is verbonden met de geschiedenis van Favignana en de familie Florio, één van de meest invloedrijke families in Italië in de 19e eeuw.

Geschiedenis

In 1841 huurde Ignazio Florio de tonnara. Hij was één van de eerste die een revolutionaire techniek toepaste om de tonijn te bewaren: tonijn in blik. In 1874 kocht hij de eilanden en breidde de fabriek uit. In 1938 moest Ignazio Junior echter door financiële problemen de tonnara verkopen aan de familie Parodi in Genova. Tot op vandaag gebruiken zij nog het merk Tonnare Florio. De fabriek werd gesloten in 1982 en stond lange jaren te verkommeren. De regio Sicilië kocht het gebouw in 1991 en sinds 2010 is het een prachtig museum geworden, een voorbeeld van industriële archeologie.

 

La Mattanza

Tijdens een bezoek aan de tonnara kan je de geschiedenis ontdekken van één van de oudste tradities van Sicilië: de werking van de tonnara en de tonijnvangst (‘la mattanza’ of letterlijk vertaald: slachting, bloedbad). De techniek bestond erin om netten in zee te spannen, waarin de tonijnen geleid werden naar de laatste kamer, de ‘camera della morte’. Daar werden de tonijnen afgemaakt met harpoenen. Hierdoor kleurde de zee rood. Vandaar de gruwelijke naam. De leider van de mattanza wordt de rais genoemd, dit woord is afkomstig uit het Arabisch. De rais was een man met veel ervaring en genoot veel respect. Hij deelde de bevelen uit. Het jaar 2007 was het laatste jaar van de tonijnvisvangst. Er was minder tonijn door overbevissing (ook de Japanners kwamen hier vissen) en vanaf 2007 werden deze gruwelijke praktijken verboden.

 

 

 

 

 

 

 

 

Museum

In het museum kan je de verschillende zalen zien waar de tonijn verwerkt werd. In het ‘magazzino del carbone’ werden de kolen opgeslagen die dienden om de tonijn te koken in zoutwater in de grote koperen kookketels (‘caldaie’). Later gebeurde dit elektrisch. Vervolgens moest de tonijn gedurende 24 uren uitlekken. In de Casa dell’ Olio stonden grote tafels met blikken volgens de kwaliteit. De beste tonijn, de tarantello, was de beste tonijn, en werd in rode blikken verkocht. De werknemers vulden de blikken en voegden er olijfolie aan toe. Dit moest 1 dag rusten en daarna werd eventueel nog olie bijgevoegd, vooraleer de blikken werden toegelast en gesteriliseerd. Verder kan je nog het magazijn zien, de kleedkamers voor de vrouwen en deze voor de mannen.. Er was ook een zaaltje ‘l’ asilo’, waar signora Parodi zorgde voor de kinderen van de werknemers. In een andere zaal (La Trizzana) zie je boten die deel uitmaakten van de vloot.

Het museum probeert het glorieus verleden van Favignana voor te stellen aan de hand van beelden, geluid, filmfragmenten en multimedia technieken. Je kan er getuigenissen horen van vroegere werknemers en de vele oude foto’ s tonen een mooi beeld van vroeger. Er is ook nog een antiquarium, een zaal waar je opgravingen kan zien met uitleg over de eerste Punische oorlog.

Deze fabriek is een plaats vol geschiedenis en traditie, niet te missen bij een bezoek aan Favignana!

Ex stabilmento Florio. Elke dag open vanaf 10 u. In april/mei: 10u-14u. In juni/oktober: 10u-17u. In juli/augustus/september: 10u-13u30 en 17u-23u.